Ακόμα και σήμερα, η ευαισθησία σαν χαρακτηριστικό προσωπικότητας στα αγόρια αντιμετωπίζεται με κάποια προκατάληψη. Όσο κι αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι η σύγχρονη κοινωνία αφήνει (ή προσπαθεί να αφήσει) πίσω της κάποια στερεότυπα, το ακούς στον τόνο της φωνής κάποιων όταν λένε “ο Δημήτρης μου είναι πολύ ευαίσθητος” (η συνέχεια της πρότασης που δεν ακούγεται πάει κάπως έτσι: “κανείς δεν είναι τέλειος, τι να κάνουμε;”). Αν λέγαμε “είναι διαισθητικός”, “νοιάζεται για αυτούς που αγαπά και το δείχνει”, “διαθέτει ενσυναίσθηση”, ίσως να μην ακουγόταν αυτή η αλλαγή στον τόνο της φωνής, αφού όλα τα παραπάνω είναι σύγχρονα, μοντέρνα χαρακτηριστικά που αναφέρονται με θετικό πρόσημο για οποιοδήποτε φύλο. Αλλά όχι η ευαισθησία… αυτή έχει περάσει από τη διαδικασία στερεοτυποποίησης και ανήκει στη γυναικεία φύση!!!
Η ευαισθησία, όμως, είναι μία κοινωνική υπερδύναμη για όποιον τη διαθέτει ή την καλλιεργήσει, αγόρι ή κορίτσι, άντρα ή γυναίκα. Ένα εργαλείο ζωής που μας διευκολύνει να αντιληφθούμε και να αλληλεπιδράσουμε με τον κόσμο χρησιμοποιώντας πληροφορίες που βρίσκονται λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια της επικοινωνίας. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα στερεότυπα και ας υποστηρίξουμε την ανάπτυξη αυτού του μαγικού χαρακτηριστικού στα αγόρια μας.
Το ξέρετε ότι η ευαισθησία έχει συσχετιστεί με αυξημένες ικανότητες συγκέντρωσης προσοχής, αντίληψης παραμέτρων, λήψης αποφάσεων και στρατηγικού σχεδιασμού; Ο ευαίσθητος ηγέτης αντιλαμβάνεται τις ανάγκες των ανθρώπων γύρω του αλλά και τις παραμέτρους των καταστάσεων που διαχειρίζεται. Αυτό τον καθιστά ιδανικό για τον ρόλο του και – το πιο σημαντικό – αποδεκτό και συμπαθή στην ομάδα της οποίας ηγείται. Έχοντας τον έλεγχο αλλά και την εμπιστοσύνη της ομάδας, μπορεί να υλοποιήσει αποφάσεις με ευκολία και χωρίς ιδιαίτερη αμφισβήτηση από κανέναν.
Η ευαισθησία λειτουργεί ως μεγεθυντικός φακός για τον κόσμο και τις καταστάσεις που διαδραματίζονται γύρω μας. Τα ευαίσθητα παιδιά παρατηρούν λεπτομέρειες όπως η στάση του σώματος, η μη-λεκτική επικοινωνία, οι αλλαγές στην έκφραση του προσώπου, το συναίσθημα του συνομιλητή τους. Έτσι, χρησιμοποιώντας – χωρίς να το καταλάβουν – όλες αυτές τις πληροφορίες καταφέρνουν να δημιουργήσουν βαθύτερες, πιο ουσιαστικές σχέσεις που τους γεμίζουν και τους κάνουν πιο ευτυχισμένους.
Η ενσυνειδητότητα είναι ικανότητα του ατόμου να ζει τη στιγμή, να παρατηρεί και να επεξεργάζεται αυτό που συμβαίνει τώρα και έχει συνδεθεί με πολλαπλά οφέλη όπως το αίσθημα αυτοελέγχου, τη μείωση του άγχους, τη βελτίωση της διάθεσης και της ικανότητας συγκέντρωσης, την αύξηση της αυτοπεποίθησης κ.λπ. Τα ευαίσθητα άτομα – παιδιά ή ενήλικες – έχουν μια φυσική τάση προς την ενσυνειδητότητα αφού διαθέτουν ήδη έναν αυξημένο συντονισμό με το εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον. Έτσι, απολαμβάνουν όλα τα οφέλη της ενσυνειδητότητας χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Αν το σκεφτεί κανείς είναι λογικό: τα ευαίσθητα, ευάλωτα παιδιά, που αντιλαμβάνονται και επηρεάζονται από δυσάρεστα γεγονότα και καταστάσεις σε πιο πρώιμα στάδια ανάπτυξης από τους συνομηλίκους τους, χτίζουν και τις αντιστάσεις τους νωρίτερα. Έτσι, όσο περνούν τα χρόνια και ενώ η ευαισθησία παραμένει ως χαρακτηριστικό, αυτά τα παιδιά έχουν ήδη βρει τρόπους διαχείρισης και αντιμετώπισης των έντονων συναισθημάτων που έχουν από νωρίς. Ακόμα, η ευαλωτότητα είναι ένα χαρακτηριστικό που όταν γίνει αποδεκτό και ενσωματωθεί στην προσωπικότητα, λειτουργεί ευεργετικά, επιτρέποντάς μας να βιώσουμε σε όλη τους την έκταση και ομορφιά τις ανθρώπινες εμπειρίες που την απαιτούν: αγάπη, εμπιστοσύνη, δημιουργικότητα, φιλία…
Γενικά, όσο κι αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε, συνεχίζουμε σαν κοινωνία να θεωρούμε την ευαισθησία περισσότερο “θηλυκή”. Πρόκειται, απλώς, για ένα στερεότυπο που πηγάζει ίσως από εποχές που δεν ήταν λειτουργικό και πρακτικό οι άντρες να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι αφού έπρεπε να κυνηγήσουν, να πολεμήσουν, να υπερασπιστούν τα υπάρχοντα και την οικογένεια τους απέναντι σε κινδύνους και εχθρούς. Σήμερα η ευαισθησία είναι προσόν και σαν τέτοιο πρέπει να το αντιμετωπίζουμε και να το καλλιεργούμε στα παιδιά.