Με λένε Νικολέττα Γεωργίου και κατάγομαι από την Κύπρο. Αποφοίτησα από το Τμήμα Ψυχολογίας του Deree, The American College of Greece και συνέχισα τις σπουδές μου με ένα διετές μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην Κλινική Ψυχολογία του University of Indianapolis, παρακολουθώντας μαθήματα στην Ελλάδα και την Αμερική. Το 2005 πήρα τον τίτλο του M.A. in Clinical Psychology και ήμουν έτοιμη, γεμάτη διάθεση και πολλά όνειρα, να ξεκινήσω την επαγγελματική μου πορεία.
Δούλεψα αρκετά χρόνια ιδιωτικά, κυρίως με ενήλικες, ώσπου τα επαγγελματικά μου βήματα με οδήγησαν σε μια μακρόχρονη συνεργασία με ένα κέντρο ειδικών θεραπειών στην Αθήνα. Εκεί, ήρθα σε πραγματική επαφή με το παιδί και τη σύγχρονη οικογένεια και άρχισα να συνειδητοποιώ πόσες δυσκολίες και προκλήσεις αντιμετωπίζουν καθημερινά και πως αυτές τους δοκιμάζουν, σε ατομικό και συστημικό επίπεδο. Κάποια στιγμή, άρχισε να γίνεται ξεκάθαρο ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που έβλεπα – κυρίως οι γονείς και κατ’ επέκταση τα παιδιά – δεν είχαν εξαρχής τις βασικές δεξιότητες και χαρακτηριστικά που θα τους βοηθούσαν να λειτουργήσουν καλύτερα, να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά την καθημερινότητα, να κάνουν πιο επιτυχημένες επιλογές, να αντέξουν τις δυσκολίες και γενικά να αισθάνονται πιο πλήρεις, ικανοί κι ευτυχισμένοι.
Ταυτόχρονα, εκείνη την περίοδο έγινα μαμά. Απέκτησα, αρχικά, την μεγάλη μου κόρη, την Ελεάννα μου, που είναι τώρα 8 ετών και λίγα χρόνια αργότερα καλωσορίσαμε τον μικρό μας Δημήτρη στην οικογένεια, ο οποίος σήμερα είναι μόλις 2 ετών. Ο νέος μου ρόλος έδωσε μία καινούρια διάσταση στη έννοια της αγάπης, της δοτικότητας, της ανάγκης για φροντίδα και προστασία. Η επιθυμία μου να γίνουν, ο Δημήτρης και η Ελεάννα, ικανοί, δυνατοί και ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι η πιο έντονη επιθυμία που έχω αισθανθεί ποτέ. Κάπως έτσι άρχισε να γεννιέται και η ιδέα αυτού του ημερολογίου.
Ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούσα να δώσω στα παιδιά μου ό,τι μπορούσα – αγάπη, φροντίδα, γνώσεις, υποστήριξη, ιδέες διαχείρισης καταστάσεων, ενθάρρυνση, αποδοχή της αποτυχίας και της απόρριψης κ.λπ. – άρχισε να παίρνει μία μορφή που θα μπορούσα να μοιραστώ και με άλλους γονείς και παιδιά. Όλα τα χρόνια που είχαν προηγηθεί, η θεωρητική κατάρτιση, η επαγγελματική εμπειρία και η προσωπική μου ζωή άρχισαν να δένουν σε ένα – γνωστό νομίζω – συμπέρασμα: καλύτερα να προλαμβάνεις παρά να θεραπεύεις.
Η Ιωάννα Αραβανή γεννήθηκε στη Λευκάδα και σπούδασε Graphic Design στη Βακαλό. Μετά την ολοκλήρωση του Βachelor, πήρε υποτροφία για να συνεχίσει τις σπουδές της για το Master, στο οποίο επικεντρώθηκε στην πειραματική συσχέτιση Design και Ψυχολογίας. Εργάζεται ως designer εδώ και μία δεκαετία, και παρότι τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί στους τομείς του web design και του Ui/Ux, η εικονογράφηση παραμένει η μεγάλη της αγάπη.
Η Ιωάννα, λοιπόν, είναι ο άνθρωπος που πήρε τις σκόρπιες σκέψεις και ιδέες από το κεφάλι μου και τους έδωσε ζωή, χρώμα και εικόνα. Κατάφερνε κάθε φορά, σε κάθε σελίδα, να δημιουργήσει μία υπέροχη εκδοχή της δραστηριότητας που επεξεργαζόμασταν, τις περισσότερες φορές πολύ καλύτερη από ότι είχα φανταστεί. Μετά από πολλές ώρες δουλειάς και συζήτησης, αρκετές παραλλαγές, νέες ιδέες, προβληματισμούς, διορθώσεις κι άλλες διορθώσεις, τον Οκτώβριο του 2020 κρατούσαμε στα χέρια μας «Το κυνήγι της Ευτυχίας».
Οι επιστημονικές γνώσεις που κατέχουμε σήμερα για τα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την ανάπτυξη μίας υγιούς και ανθεκτικής προσωπικότητας είναι αρκετές, ώστε να προσπαθήσουμε από νωρίς να ενισχύσουμε τους μηχανισμούς των παιδιών προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις με αυτόν τον στόχο. Αν προσπαθήσουμε να μεγαλώσουμε παιδιά με τέτοια χαρακτηριστικά, ίσως μπορούμε να ελπίζουμε όχι μόνο στη δική τους ευτυχία και ευημερία αλλά και σε έναν καλύτερο κόσμο! Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι σπουδαιότερο από αυτό…